Eski mahkum Sednaya’dan Esad’a seslendi: “Ben ölmedim, buradayım ve yaşıyorum”

Sednaya Hapishanesi’nde yıllarca tutuklu kalan Amar Musa, “Burada sadece hayatta kalabilmek için sürünmemize izin veriyorlardı. Kafasını kaldıranlar ise ölüyordu.” diyerek, zulüm dolu günlerini anlattı. Esad rejimine seslenen eski mahkum, “Ben ölmedim ve hala yaşıyorum.” dedi.Sednaya Hapishanesi, Esad rejimi tarafından işkence ve zulüm merkezi olarak kullanılmaya devam ediyor. Binlerce mahkum burada yaşadıkları zulümden dolayı hayatını kaybetmiş, ayakta kalanlar ise travmalarla dolu bir yaşam sürdürerek ölüler haline gelmişlerdir. Bu durumun bir tanığı olan Amar Musa da eski bir Sednaya mahkumudur. Kendisi Sednaya Hapishanesi’nde bulunarak, yaşadığı dehşeti ve işkenceleri anlatmıştır.”Burada sadece hayatta kalmak için sürünmemize izin veriyorlardı”Sednaya Hapishanesi’nde mahkumların ayakta yürümesinin yasak olduğunu belirten Musa, “Sadece çömelerek yürümeye izin veriyorlardı. Hatta bazen hiçbir şekilde yürümeye dahi izin vermiyorlar, sürünmemizi emrediyorlardı. Ayrıca eğer bir mahkum kafasını kaldırırsa, hemen öldürülüyordu.” ifadelerini kullanmıştır.”Bizi belimizden iplerle bağlıyorlardı”Sednaya’daki hücresi önünde yaşadıklarını anlatan Musa, gardiyanların kendilerini iplerle bağladığını söyleyerek “Bizi her zaman belimizden iplerle bağlıyorlardı. Koğuşta da aynı şekildeydi. Teslim olmayı reddedenler için gardiyanlar, ‘eğer bu ipleri çözerseniz ölürsünüz.’ diyorlardı.” demiştir. Musa ayrıca Sednaya Hapishanesi’ne girmeden önce kilolu olduğunu ancak burada yaşanan işkenceler sonucu çok zayıfladığını belirtmiş, önceki fotoğraflarını göstererek yaşadığı değişimin fark edilmesini sağlamıştır.”Koğuşta hepimiz üst üste yatardık””Koğuşlarda çok fazla kişinin bulunması gerektiğini” söyleyen Musa, “Ne yazık ki insanca yaşamaya dair hiçbir şey yoktu ve hepimiz üst üste yatmak zorundaydık. Yaşı büyük olanlar koğuşun arka tarafında, genç olanlar ise ön tarafında yer alırdı.” şeklinde konuşmuştur.”Beşar Esad, ben ölmedim, buradayım ve yaşıyorum”Kaldığı koğuşun kapısında zafer işareti yapan Amar Musa, devrik lider Esad’a seslenerek “Esad, ben ölmedim, buradayım ve hala yaşıyorum. Burası benim kaldığım ilk koğuş ve 7 ay burada kaldıktan sonra başka bir hücreye transfer edilmiştim.” şeklinde sözlerini tamamlamıştır.